Beslenmesi

Tavşanlarda sindirim kanalı 4,5 –5 metredir. Kısa bir yemek borusundan sonra basit bir mide gelir. En önemli sindirim olayı mide ve kör bağırsakta şekillenir. Tavşanları diğer hayvanlardan ayıran en önemli özellik sekotrofi denilen olaydır: Tavşan kalın bağırsağı iki türlü dışkı üretir. Bunlar yumuşak ve sert peletlerdir. Sert peletler anüsten dışarı atılır; yumuşak peletler ise anüsten atılmak üzere iken tavşan tarafından geri alınır. Tavşan bu işlemi yapmak için kendi etrafında kıvrılarak dönme hareketi yapar. Yumuşak dışkısı anüsten dışarı çıkarken emer ve sonra da çiğnemeden içine çeker. Bu yumuşak peletler, normal yemlerde olduğu gibi aynı sindirim işlemine tabi olur.

Tavşanlar sığırlara verilen her türlü yemi yerler. Arpa, buğday, kepek, yonca, yer fıstığı, bezelye, soya, şeker pancarı, havuç, vs. tavşanların severek tükettikleri yiyecekler arasındadır. Yonca kurutulmuş ve kırpılmış olarak hayvanların yemliklerine konur. Ayrıca hazır pelet yemlerde verilir. Pelet yemler tavşanın vitamin ve mineral takviyesine yardımcı olur.

Tavşanın yıllık yem ve yonca masrafı 12 milyon civarındadır. Bir tavşan yaşına ve canlı ağırlığına bağlı olarak günlük 150-200 gr yem yer. Yavrular ise 3-4 haftalık olana kadar sütle beslenirler. Tavşanlar yem tüketiminin çoğunu gece veya karanlıkta yaparlar.

Çevre ısısı yem alımını etkileyen faktörlerdendir. Örneğin;

Bir tavşan 5 C de ......182gr yem tüketirken

18 C de ......158gr

30 C de ......123gr yem tüketir.

Su alımları ise ;

5 C de ......328gr

18 C de ......371gr

30 C de ......386gr’dır.

SON OLARAK VE ÖNEMLİ BİR HUSUS TAVŞANLAR HAFTADA 1 GÜN AÇ BIRAKILMALIDIR.BÖYLECE MİDELERİNİN BOŞ KALMASI, BU ŞEKİLDE EN AZINDAN KIL YUMAKLARI RİSKİNİN AZALTILMASIVE TAVŞANLARIN KENDİ KENDİLERİNİ TIMAR ETMELERİNİN SAĞLANMASI TAVSİYE OLUNUR.TAVŞANLAR KENDİLERİNİ TIMAR VS ZAMANLARDA BİRÇOK KIL YUTARLAR BU KILLAR ÇOK SERT YUMAKLAR OLUŞTURARAK MİDE GİRİŞİNİ ENGELLER VE KAPATIR.GENELLİKLE TAVŞANIN ÖLÜMÜNE YOL AÇAR.

Ankara tavşanlarının genetik potansiyelinden tam olarak yaralanabilmek için, gerekli besin maddelerini sağlamanın yanında, yem tüketimini etkileyen etkenler de göz önünde tutulmalıdır. Kırkımdan sonra, yünün uzama süreci içerisinde hayvanın vücut ısısını korumak için ihtiyaç duyduğu enerji miktarı farklıdır. Özellikle kırkımdan sonraki ilk haftalarda hayvanlar daha fazla enerjiye ihtiyaç duyarlar. Bunun içinde yemin metabolik enerji düzeyi yükseltilmelidir.

Kıl büyüme süresinin uzunluğu ve tavşan yünün protein oranının (%93) yüksekliğinden dolayı, Ankara tavşanlarının protein ihtiyacı yüksektir.1 kg. yünün içerdiği protein miktarı, yaklaşık olarak 4.5 kg. karkastaki protein miktarına eşittir. Bu nedenle rasyonlardaki ham protein oranı ve aminoasit düzeyleri Ankara tavşanının beslenmesinde çok önemlidir. Yünün bileşimindeki kükürtlü aminoasitlerin oranı göz önüne alındığında serbest yemlemede, karma yemde sistin ve metionin oranı % 0.6’dan düşükse yün büyümesi gerilemektedir.

Yün verimi aynı zamanda canlı ağırlığa da bağlıdır. Genç tavşanlarda optimum büyümeyi sağlamak için bu devrede kırkım kısa aralıklarla yapılmalı ve besin maddesi ihtiyaçları tam olarak karşılanmalıdır.